"Granice miłości" - recenzja

dramat

oryginalny tytuł: The Burning Plain

rok: 2008

reżyseria: Guillermo Arriaga

scenariusz: Guillermo Arriaga

Guillermo Arriaga jest scenarzystą takich produkcji jak “Babel”, „21 gramów” czy „Trzy pogrzeby Melquiadesa Estrady”. Nie licząc tych krótkometrażowych jest to pierwszy wyreżyserowany przez niego film. Również i tu zastosował swoją ulubioną formę, czyli przedstawił równocześnie kilka przeplatających się historii, chociaż tym razem zostały one jeszcze mocniej z sobą połączone.

Sylvia to kobieta sukcesu, lecz tak naprawdę wrak człowieka. Zajmująca czas i pustkę seksem z przypadkowymi mężczyznami. Boi się cokolwiek poczuć i buduje coraz to grubszy mur wokół siebie. Gina jest gospodynią domową, która pokonała raka. Mimo wygranej choroba pozostawiła po sobie ślady, a nowy wygląd po usunięciu piersi jest przez nią (i przez jej męża) trudny do zaakceptowania. Kolejnymi bohaterkami są nastolatka Mariana, którą łączy uczucie z chłopakiem, który nie jest koniecznie tym, z którym powinna się spotykać oraz Maria, mieszkająca w Meksyku córka pilota.

Głównym atutem filmu jest dobra (kobieca) obsada, która (w większości scen) świetnie się sprawdziła. Teraz mogę już napisać, że wszystkie trzy panie są laureatkami Oscara: Charlize Theron, Kim Basinger i Jennifer Lawrence. Najgorzej wypadła Theron, była chwilami męcząca i mimo, że zarówno w starszych jak i ostatnich filmach bardzo mi się podobała, m.in. w „Królewnie Śnieżce i Łowcy” to tu jej gra przypominała mi postaci z innych produkcji, chociażby z „Żony astronauty”, także mimo tego, że uważam ją za dobra aktorkę i mimo całej sympatii chwilami była jak napisałam wyżej męcząca.

 
Lawrence co do której miałam wątpliwości i wydawało mi się, że dobra kreacja w „Poradniku pozytywnego myślenia” była bardziej zasługą świetnego dopasowania osoby do roli niż jej zdolności aktorskich - tutaj bardzo mi się podobała. Basinger również stworzyła ciekawą kreację, cichej, spokojnej kobiety, która ukrywa przed swoją rodziną łzy za sztucznym uśmiechem, dobrze równoważyła całość rolą takiej wyciszonej, skromnej kobiety.

Z pozoru zaplątana historia okazuje się dość prosta. Akcja toczy się bardzo spokojnie, może chwilami było wręcz nużąco. Jednak film jest poruszający i całość wypada bardzo naturalnie i subtelnie. Wszystko oparte głównie na grze aktorskiej. Drugim atutem są piękne zdjęcia.Generalnie film ma w sobie coś niepokojącego, całość gorzka, wszystko bardzo smutne. Czy jest miałki? No trochę jest. Może przesadzili z tym całym nieszczęściem i udręczeniem, bo w efekcie i widz może poczuć się zamiast wzruszony to bardziej wymęczony. Najbardziej przypadła mi do gustu historia Mariany. To właśnie Jennifer Lawrence jest moją faworytką w "Granicach miłości".

Jest to historia o kobietach, myślę, że też raczej przeznaczona dla kobiet, oczywiście generalizuję, ale chyba większość mężczyzn się wynudzi. Nie polecam oglądać trailera, trochę spojlerów, może większości rzeczy i tak się szybko domyślicie podczas seansu, ale i tak lepiej nie oglądać. Jednak film dla mnie gorszy niż "Babel".