Kolejny nietuzinkowy film Tima Burtona na podstawie powieści Roalda
Dahla z 1964 roku to słodko-gorzka bajka z osobliwym humorem, piękną
scenografią i genialnym Deppem, która bawi, straszy i uczy.
Zima, nieznane bliżej, chłodne
fabryczne miasto na skraju którego stoi kopnięta chatka z dziurawym dachem, w
której wraz z rodziną bez grosza przy duszy mieszka całkiem przeciętny chłopiec
– Charlie Bucket. Po drugiej stronie miasta mieści się fabryka czekolady (pięćdziesiąt
razy większa od największej na świecie), której właścicielem jest genialny,
dawno niewidziany czekoladowy innowator– Willy Wonka. Niespodziewanie umieszcza
on w kilku czekoladach bilety dzięki którym piątka dzieci dostaje
niepowtarzalną szansę wejścia do owianej tajemnicą, legendarnej fabryki.
Szczęściarzami zostają mocno zaokrąglony rudzielec, rozpuszczona do granic
możliwości, rozkapryszona przyczepiona do tatusia niczym guma do podeszwy
angielka, mistrzyni w karate i żuciu gumy, będąca wymuskaną kopią mamy, sprytny
maniak gier komputerowych i oczywiście tytułowy Charlie. Przerysowane postacie
są przedstawicielami różnych (w większości grzesznych) typów ludzkich.
